Voor onze kinderen verstoppen we cadeautjes onder de kerstboom in de nacht van 1 januari, zodat ze 's ochtends, als ze wakker worden, geloven in de komst van de kerstman. Dit was het jaar waarin Dima 4 was en Denis 6. De jongens verschilden weinig van smaak, wat het voor ons gemakkelijker maakte om cadeautjes te vinden.
Als gevolg hiervan werden voor beide enorme auto's gekocht. De een was brandweer en de ander was politieagent. Aangenomen werd dat de kinderen zelf beslissen wie welke krijgt. Zoete cadeautjes, boeken en "Monopoly" werden ook onder de boom gelegd. Volgens onze verzonnen legende was "Monopoly" een cadeau voor volwassenen van de kerstman om met het hele gezin te spelen.
Op de ochtend van de eerste dag, na een drukke vakantie, werden mijn man en ik laat wakker. We waren er zeker van dat de kinderen hetzelfde deden, dus liepen ze op hun tenen de keuken in. Toen we de kinderkamer passeerden, hoorden we een klein maar onbegrijpelijk geluid. We openden de deur en stonden versteld van wat we zagen.
De kinderkamer was allemaal van gescheurd inpakpapier, in snoeppapiertjes, in veren van kussens, en midden in deze puinhoop, op een van de bedden, zaten onze kleintjes. Ze speelden Monopoly vreedzaam, zonder onnodige woorden uit te spreken, terwijl ze hun financiële strategie controleerden.
Zoals in de loop van het daaropvolgende gesprek bleek, sliepen mijn man en ik veel. De kinderen liepen vroeg in de ochtend naar de kerstboom, sleepten alle cadeautjes de kamer in en begonnen ze snel te openen. Zoete cadeautjes kwamen meteen in actie, terwijl ze de hoofdvraag bedachten: wie moet welke auto krijgen. Beiden wilden een brandweerwagen hebben, en ze konden het niet eens zijn met woorden. Ze begonnen te vechten met kussens, vanwaar, na een paar minuten, veren vielen. Toen herinnerden ze zich een andere doos met het spel. Na het lezen van de regels besloten onze zoons dat degene die wint en een auto voor zichzelf kiest. Het spel duurt lang, dus voor het tweede uur waren ze aan het uitzoeken wie de winnaar zou zijn. Mijn man en ik besloten dat we de volgende keer cadeaus zouden ondertekenen. Het laatste dat u wilt, is op 1 januari weggaan!
